Toenemende agressie tegen medewerkers BJZ

http://www.rtvdrenthe.nl/nieuws/toenemende-agressie-tegen-medewerkers-bureau-jeugdzorg#.T3XwBNdxdmk.twitter

ASSEN - Bureau Jeugdzorg in Assen krijgt steeds vaker te maken met agressie tegen medewerkers. Het bureau wil de schade die daardoor ontstaat verhalen op de plegers van het geweld.

Naast agenten en ambulancemedewerkers heeft ook Bureau Jeugdzorg te maken met de verruwing van de samenleving. De organisatie, die ingrijpt als er problemen in het gezin zijn, merkt dat medewerkers steeds vaker met agressie geconfronteerd worden.

Directeur Cees Wierda zegt dat de medewerkers opgeleid zijn om met agressie om te gaan. Soms loopt dit toch uit de hand en ontstaat er schade. "Dit heeft ook te maken met het werk dat we doen. Mensen staan niet te juichen als wij voor de deur staan. Dan ontstaat er soms boosheid en zie je verruwing", aldus de directeur van Bureau Jeugdzorg. Bij agressie tegen medewerkers wordt aangifte gedaan.

Foto:Roel Barkhof

Reactie:

De vergelijking van geweld tegen medewerkers van Bureau Jeugdzorg en geweld tegen agenten of ambulancepersoneel gaat niet op. Geweld tegen ambulancepersoneel heeft inderdaad te maken met verruwing van de samenleving en toenemende onbeschaafdheid van burgers, maar geweld tegen BJZ heeft een andere reden.

Nederland heeft het hoogste aantal uithuisplaatsingen van kinderen in Europa en ook voor onze eigen begrippen (in Nederland) het hoogste ooit. Dit repressieve (paranoide) beleid resulteert in meer agressie tegen kinderbeschermers, omdat deze steeds vaker kinderen uit huis plaatsen op volstrekt verkeerde gronden. Het is al lang niet meer een 'uiterste maatregel' als alle andere vormen van hulp in een gezin niet meer mogelijk zijn. Men gaat hier veel te gemakkelijk toe over en het is niet zonder traumatische gevolgen.

Ouders worden niet boos omdat hun kinderen onder toezicht worden gesteld of afgenomen, maar vanwege de manier waarop dit gebeurd. Het verdient in de meeste gevallen geen schoonheidsprijs! Geen burger zal het accepteren, hoeveel macht Jeugdzorg ook naar zich toetrekt, dat er op basis van leugens en insinuaties maatregelen worden genomen die schadelijk zijn voor ouders en kinderen. Dat er een lichte stijging van de agressie waar te nemen is richting jeugdzorgmedewerkers is eigenlijk nog verbazingwekkend. Men zou verwachten dat deze agressie een dramatische stijging moet laten zien, gezien de vele, vele, misstanden die iedere dag opnieuw aan de orde zijn bij het AMK, BJZ en de Raad.

De enige verklaring die we kunnen bedenken voor de lichte stijging, is dat de meeste ouders (hoe woedend ze ook zijn over het onrecht) er toch voor kiezen om hun agressie te bedwingen, in de hoop dat ze de zeggenschap over hun kinderen ooit nog terug krijgen.

Mijn voorspelling: Hoe groter de zekerheid (zie nieuw beleid) dat ouders hun kinderen nooit meer terug zien door ingrijpen van jeugdzorg (50% OTS wordt UHP), hoe meer de agressie tegen jeugdzorgmedewerkers zal stijgen. 

En andersom, hoe waarschijnlijker het wordt, dat ouders de zeggenschap over hun kinderen terug krijgen (door 'goed gedrag'- en actief terugplaatsbeleid van BJZ), hoe groter de kans dat ouders zich coöperatief zullen opstellen. Tot op heden hebben we vooral kunnen zien dat BJZ haar eigen belangen plaatst vóór de belangen van ouders en kinderen. De geldbedragen die BJZ krijgt voor iedere OTS of UHP (per kind) zijn aanzienlijk en dat schept een enorme werkgelegenheid! Jeugdzorg gaat heel ver om deze bedragen te incasseren en schuwt daarbij wetsovertreding niet. Het niet doen aan waarheidsvinding is een garantie voor onwaarheden in rapporten die leiden tot gedwongen maatregelen. Is het zo onbegrijpelijk dat ouders zich hier kwaad over maken? We praten niet over een miskoop van een ondeugdelijke wasmachine, maar over het verlies van je bloedeigen kinderen!

In feite worden de jeugdzorgmedewerkers het slachtoffer van de beleidsmakers (die op hun beurt weer verkeerd worden voorgelicht door de BJZ-top) die hen opzadelen met regelgeving die een eerlijke en deskundige manier van werken onmogelijk maakt. Artikel 35 alternatief stellen, zodat de gedragswetenschapper van BJZ niet meer zelf naar het kind hoeft te kijken? Enkel zijn handtekening lenen aan de sociaal werk-opgeleide onderzoekster / gezinsvoogd die een 'diagnostisch beeld' schetst? Feitelijk heet dit kwakzalverij en handelen tegen je eigen beroepscode. Ja, BJZ-medewerkers! Jullie eigen overheid laat jullie werken als een stelletje charlatans, en het 'volk' treedt jullie als zodanig tegemoet...

Sven Snijer

Update: 31 december 2016

http://nos.nl/artikel/2150683-meer-jeugdbeschermers-zelf-beschermd-na-agressie-en-intimidatie.html

http://www.dagelijksestandaard.nl/2016/12/jeugdbeschermingsorganisaties-klagen-over-agressieve-ouders-bij-vechtscheiding-hoe-zou-dat-nou-komen/

Jeugdbeschermingsorganisaties maken zich ongerust over de toenemende agressie en geweld van ‘agressieve’ ouders. Stank voor dank, terwijl zij die ouders juist willen helpen. Zo kun je het inderdaad bekijken. Maar aan elk verhaal zit een andere kant.

Organisaties als Jeugdzorg en de Raad voor de Kinderbescherming voelen de noodzaak om een beroep te doen op speciale teams die maatregelen treffen om agressieve ouders rustig te krijgen, meldt de NOS. Medewerkers worden ‘steeds meer gepest of gestalkt op internet’, aldus Sigrid van de Poel, bestuurder van Jeugdbescherming Amsterdam.

De twee onderstaande Jeugdzorgmedewerksters (meestal zijn het vrouwen) kunnen er trouwens ook wat van op internet. Zo praatte ‘adviseur Jeugdrecht’ Nadine Nachtegaal, zoals ze zichzelf noemde voordat ze de onderstaande post en haar hele Facebookprofiel verwijderde, eerder vandaag nog over ouders: als ‘imbecielen’. Dit is dus het niveau van sommige hulpverleners in wiens ouders het lot van zichzelf en hun kinderen moeten leggen.

Jeugdzorgprofessionals Nadine Nachtegaal en Lisanne Westhoff reageerden hier op een aankondiging van de Jeugdzorgdag die CNV Zorg&Welzijn op 13 februari 2017 in de Utrechtse Jaarbeurs organiseert. Onderwerp: de hoge werkdruk bij Jeugdzorg door ‘politieke beslissingen.’

Als we kijken naar het lijstje van de agressieve ouders die volgens hulpverleningsorganisaties dreigen, zien we ‘daders’ met zware psychische problemen, er is sprake van huiselijk geweld of ze hebben een criminele achtergrond. Interessant is nummer 3: ouders die verwikkeld zijn in een vechtscheiding.

In Nederland staan 21.000 kinderen onder toezicht van jeugdbeschermingsinstanties. Geen land ter wereld kent zoveel uithuisplaatsingen, ondertoezichtstellingen en plaatsing in pleeggezinnen als Nederland.

Zijn Nederlandse ouders zo ongeschikt om vader of moeder te zijn? Natuurlijk niet. Bureaus voor Jeugdzorg en de Raad voor de Kinderbescherming krijgen geld voor elke OTS en uithuisplaatsing. Die ‘perverse financiële prikkels’, zoals de overheid zelf in dit recente rapport over het enorme probleem rond vechtscheidingen en ouderverstoting constateerde, liggen nogal eens aan de wortels van escalaties tussen jeugdbeschermingsorganisaties en ‘agressieve ouders’.

Jaarlijks worden in Nederland tienduizenden vaders en moeders die voor de scheiding normale, liefdevolle ouders waren, gecriminaliseerd door wraakzuchtige exen die met hulp van deze organisaties en rechters die recht zouden moeten spreken.

Nummertje 3 op de lijst van ‘agressieve ouders’ kan worden weggestreept zodra deze ‘hulpverleningsinstanties’ de hand in eigen boezem steken en hun eigen structurele falen onder ogen zien. Hier nog even een filmpje waar ook ik als ouder verschrikkelijk agressief van zou worden. Een uithuisplaatsing in de praktijk: 
 
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2012/03/hartverscheurend-politie-en-jeugdzorg.html

                     

        Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html