zondag 26 augustus 2012

Ik ben er kapot van...


 

Ik ben bijna mijn kind kwijt geraakt toen ik wegens remigratie dakloos raakte. Vanwege de regiobinding en de wachtlijsten werden we nergens opgevangen. De gemeente Harlingen die zorgplicht had, deed niets. Toen kwamen we dus op allerlei particuliere, niet professionele plekken. Op 1 plek ontstond een conflict. Om niets, eigenlijk. Pestende kindertjes. Die mensen (Franciscaans daklozenproject in Enschede) hebben me uit wraak aangemeld bij het AMK, met leugens om mij als moeder helemaal onderuit te halen. Het onderzoek van het AMK is erg halfslachtig uitgevoerd. Het rapport staat vol fouten. Ze hebben alleen de mensen geïnterviewd lijkt het wel, die iets slechts over me hadden te melden. Anderen zijn verkeerd geciteerd. Er wordt overal een indruk gewekt alsof ik een gestoord en gevaarlijk wijf ben dat agressief is. Verre van dat! Maar als je mijn gezin bedreigt, word ik wel heel boos! Dat mocht niet, want dat was het bewijs dat ik gek was. Hoewel ze voor gekte tegenwoordig nettere woorden hebben. Maar de strekking is hetzelfde.

De bedreigingen en de mishandeling die gesuggereerd worden, worden niet beschreven met concrete voorbeelden. Er zijn helemaal geen bewijzen, of zaken die zouden kunnen wijzen op iets dergelijks. Maar met al deze belastende verklaringen, zwart op wit in een rapport, ben ik voor de rest van mijn leven verdacht. Mensen die het tegendeel kunnen bewijzen zijn niet in het rapport meegenomen of niet bevraagd. Het is een wonder dat ik het kind nog heb. Maar ik zal NOOIT meer ergens serieus genomen worden. Ik ben van beroep zelf hulpverlener, kinderleidster, therapeut en yogalerares. In Duitsland werd ik gerespecteerd. Hier ben ik als een halve crimineel in mijn eigen land opgevangen. Ik ben er kapot van en kan best wat lotgenotencontact gebruiken.

Sabine

          Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html






6 opmerkingen:

  1. Zo gaat dat dus en niet alleen in Nederland helaas. Je hebt je al een probleem en je moet zien je kind en jezelf onderdak te brengen en in plaats van hulp krijg je er een dossiertje bij. Gelukkig is het kind nog bij de moeder. Er zijn veel lotgenoten, als je er zelf open over bent. In plaats van hulp kregen we beschuldigingen en een justitiële nachtmerrie. Je ontmoet je vaak anderen die het zelfde hebben meegemaakt, maar er tegen anderen over zwijgen. Het AMK is geen hulp voor kinderen, maar er wordt een lelijk dossier opgebouwd, waarin alles wat beweegt negatief uitgelegd wordt. Mensen uit je omgeving worden uitgelokt om over jou te roddelen, zaken die ze nooit tegen jou zelf zouden zeggen. Men zegt de zaak te beoordelen, maar is uit op jouw veroordeling als ouder. Dat is schokkend. Ook al loopt het goed af, je vertrouwen in de rechtstaat en de hulpverlening is weg. Zelfs je eigen familie en vrienden blijven maar denken en vreemd naar je kijken. Er zal toch wel iets van waar kunnen zijn? Zelf hulpverlener, heb ik veel problemen gehad in de terminale zorg voor mijn ouders. Mijn familie kon mij niet meer vertrouwen en ik kon mijn zorg alleen nog geven onder wantrouwen en verplichte controle van zorginstanties. Wat dat met je doet… Gelukkig zijn er ook altijd mensen, ja, ook vaak hulpverleners, die zelf zien wat die jeugdzorginstanties met ouders en kinderen doen, die begrijpen wat je doormaakt en die je steunen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ontzettend, zoals je de vinger op de zere plek legt. Ik kan met de mensen die het weten, geen normaal gesprek meer hebben. Ze luisteren selectief, alles wat ik zeg wordt gewantrouwd en op een schaaltje gewogen. Ik zei laatst tegen iemand dat ik alleen een paar dagen weg wilde. Die man dacht gelijk dat ik mijn kind alleen achter ging laten. Maar wie doet dat nou? Het kwam niet in hem op dat IK bedenken zou een logeerplekje voor mijn kind te regelen. 'En vertrouwt ze die mensen dan wel?'
      Ik word nooit meer voor vol aangezien!
      Dank voor je verhaal. Inderdaad, vertrouwen in mensen raakt helemaal weg zo. En als ik dat zeg, zeggen ze dat dat aan mijn 'stoornis' ligt!!! Het is gewoon een nachtmerrie.

      Sabine

      Verwijderen
  2. Robert Slis, Rotterdam27 augustus 2012 om 01:16

    Hoi Sabine er zijn genoeg lotgenoten maar hoe kunnen ze jouw vinden.

    En een crimineel heeft nog rechten en een platform zelfs de grootste pedo's hebben nog meer rechten dan ons.



    Robert Slis, slachtoffer van Jeugdzorg Rotterdam

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Gegevens vind je op sprookjesvansabine.blogspot.com
      Ik ben stomverbaasd dat er zo veel mensen zijn die zo vreselijk door de gezinsinquisitie gepakt worden. Want het is exact hetzelfde als de inquisitie, wat hier gebeurt.
      Sterkte allemaal.

      Verwijderen
  3. Een moeder mag vechten voor haar kinderen (vaders ook natuurlijk). Dat is gewoon de natuur, en helemaal niet gek, het probleem is alleen als zij jouw kind niet kunnen afpakken. Dan kunnen zij daar geen geldstroom uit creëren..

    Fight for your child like battle in krugerpark..

    http://www.youtube.com/watch?v=hk_4ACxUFA8

    Ron

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het idiote is dat ze dus wel op jou als moeder mogen jagen en mogen intimideren, maar als je boos bent krijg je onmiddellijk 'persoonlijkheidstsoornissen' aangemeten. het is gewoon een beschaafde vorm van fascisme.

      Sabine

      Verwijderen