zondag 9 december 2012

De Jeugdzorg in België



Kort gezegd werkt het als volgt:

(Waar ik het heb over de Belgische JZ bedoel ik eigenlijk de Vlaamse JZ.
Jeugdzorg is in België een zaak van de gewesten, dus in Wallonië kan het weer anders geregeld zijn.)

De Jeugdzorg in België is in principe vrijwillig. Je hebt doorgaans met 1 instantie te maken: het Comité voor de Bijzondere Jeugdzorg. Er is dus geen AMK en Raad voor de Kinderbescherming. (Er schijnt in België wel een soort meldpunt voor kindermishandeling te zijn, maar voor zover ik heb begrepen verwijst dit meldpunt alleen maar door en doet dus geen eigen onderzoek.)

Bemiddelingscommissie

Indien ouders en Jeugdzorg het niet eens worden over de gekozen aanpak, kan de Jeugdzorg de zaak voorleggen aan een Bemiddelingscommissie. Doel van de Bemiddelingscommissie is dat zo weinig mogelijk zaken voor de kinderrechter komen.
De Bemiddelingscommissie probeert tot een compromis tussen ouders en Jeugdzorg te komen. Ook is de Bemiddelingscommissie bevoegd om het dossier te sluiten, als er niets of weinig aan de hand is (maar dat schijnt in de praktijk zelden voor te komen). Lukt het niet om er met de Bemiddelingscommissie uit te komen dan kan de zaak alsnog doorverwezen worden naar de Jeugdrechtbank, die dan kan overgaan tot dwangmaatregelen.

Bijzondere Jeugdbijstand

De Jeugdzorg is geregeld in het Decreet inzake Bijzondere Jeugdbijstand. Hierin is zowel de vrijwillige als gedwongen jeugdhulpverlening geregeld. Voor zover ik weet is er geen juridische ingang via het Belgische civiele recht. Dat laatste vind ik goed, want IMHO dient Jeugdzorg onder het bestuurs- en eventueel strafrecht te vallen en niet onder het civiel recht...

(PS Probeer eens te googelen op negatieve ervaringen met de Belgische JZ. Je vindt ze bijna niet. Heel anders dan in Nederland..)
D. uit België

                   Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse

2 opmerkingen:

  1. De Belgische variant in Vlaanderen van het AMK is het VCK, het vertrouwenscentrum kindermishandeling. In het Brussels gewest en in Wallonie bestaat dat ook, maar dan in het frans.

    Het VCK wordt vooral door scholen gesignaleerd indien er echte aantoonbare dringende zaken zijn waarover NIET met de ouders/verzorgers kan worden gecommuniceerd. De school zal altijd eerst het gesprek aangaan met de ouders/verzorgers vooraleer zij dit signaleren bij het VCK, zie het als een bemiddelingspoging.
    Vervolgens gaat er een schrijven uit naar de ouder/verzorger met het verzoek zich te vervoegen bij het VCK om de zaken te bespreken. Komt de ouder niet op de afspraak dan gaat het door naar het CBJ, het Comité Bijzondere Jeugdzorg. Deze kan zelfstandig beslissen of een zaak wordt behandeld of niet en mag ook dossiers op eigen initiatief afsluiten, classeren en naar het archief verwijzen. Het is juist dat indien de ouder en CBJ het niet eens zijn met een plan, er naar de bemiddelingscomissie wordt verwezen. Komt men er dan nog niet uit, dan kan dat nog een aantal keren via deze comissie geprobeerd worden, vooraleer er een maatregel wordt opgelegd. Alles gebeurt echter- als groot verschil in NL- in volledige samenwerking met de ouders/verzorgers.

    C, ervaringsdeskundige België

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Geachte C, Dat volgens u alles bij het CBJ in volledige samenwerking gaat met de ouders/verzorgers heb ik zijdelings
      tegengestelde ervaringen mee. Wanneer je eens in de tentakels raakt van deze organisatie - na verzoek om vrijwillige ondersteuning - moet je als ouder alle zeilen bijzetten om je kind(eren)niet uit huis geplaatst te krijgen. Er worden spelletjes gespeeld waarbij ze over de rug van de kinderen hun gelijk proberen te halen.Verdere hulp weigeren is er - door dreigen met de Kinderrechter - niet bij. En eenmaal in hun dossier sta je bij de Kinderrechter sowieso altijd met 1-0 achter !!
      HK

      Verwijderen