vrijdag 4 januari 2013

De WSJ - pseudowetenschappelijk gebabbel


         

De William Schrikker Stichting, een vreselijke club

Ik, (advocaat) wil iets vertellen over de William Schrikker Stichting (WSJ). Die vind ik vele malen erger dan BJZ. Die club is het BJZ voor de zwakbegaafden. Het 'voordeel' van zwakbegaafden is dat ze kwetsbaar zijn en vaak niet zo mondig. Je kunt als WSJ dus zonder enig overleg alles bedisselen en bepalen. Cliënten beklagen zich er vaak over dat ze als idioten en zonder enig respect worden behandeld.

Vechten tegen de bierkaai

Collega's hebben dezelfde ervaring. Ik heb verder ervaren dat de WSJ zich geregeld niets aantrekt van de wettelijke regels of rechterlijke uitspraken. Geen haan die er naar kraait als de WSJ haar eigen wetten hanteert die lijnrecht ingaan tegen de wet en tegen de menselijkheid. Immers zwakbegaafden weten de weg naar de advocaat niet altijd.

Maar helaas: ook met advocaat is het voor deze groep vaak vechten tegen de bierkaai. Want als een rechter dan toch een keer te weten komt dat de WSJ in strijd met het recht gehandeld heeft, dan wordt dat door de rechter vaak met de mantel der liefde (voor de WSJ uiteraard) bedekt. Sterker nog: Buiten de zitting is er regelmatig telefonisch overleg tussen de WSJ en de rechtbank.

WSJ respecteert de beslissing van de rechter niet

De advocaat of diens cliënt wordt daar buiten gehouden. Ik heb verder al vaker meegemaakt dat er uiteindelijk door de rechter besloten werd dat een uithuisplaatsing werd beëindigd, maar dat de WSJ die beslissing niet respecteerde. Er werd dan "in het belang van het kind" een spoedverzoek uithuisplaatsing gedaan. Het beginsel van "ne bis in idem" geldt niet in het jeugdrecht. Het recht op een eerlijk proces en onafhankelijk onderzoek ook niet. Voor dat soort rechten moet je verdachte zijn.

Pseudowetenschappelijk gebabbel

Zoals op deze blog vaker zo treffend beschreven wordt: met pseudowetenschappelijk gebabbel en vage ongecontroleerde beweringen wordt de rechter dan overtuigd.
Er wordt herhaaldelijk geroepen dat er aanwijzingen zijn voor hechtingsproblematiek, dat ouders niet leerbaar zijn, dat het kind onvoldoende gestimuleerd wordt door deze ouders, dat het kind veel beter af is met professionele (pleeg)ouders.

Het kind wordt niet gehoord

Het kind zelf wordt meestal niet gehoord en als het zijn of haar stem wel kan laten horen en zegt heel graag bij de ouders te willen zijn, dan wordt er gezegd dat het kind toch echt nog behandeld moet worden voor zijn loyaliteitsproblematiek. Het kind zou per definitie een eigen advocaat of bijzondere curator moeten krijgen. Ik onderschrijf verder dat het van belang is om de Kinderombudsman in te lichten zodat die signalen krijgt waar het fout gaat. Ik heb de indruk dat die wel serieus omgaat met die signalen. Als de Kinderombudsman veel meer signalen zou krijgen, dan kan die er heel misschien iets aan doen.

Advocaat


      Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse

6 opmerkingen:

  1. De (kinder)ombudsman heeft een bekklem op als het om de rechterlijke macht gaat.

    Anders zou immers het rechterlijk 'gezag' kunnen worden aangetast? Alsof men dat niet al lang zelf heeft bewerkstelligd.

    Intussen is de zaak zo ernstig dat de rechters zelf hun nood beginnen te klagen (manifest).

    Dat werd wel tijd ook gezien de wantoestanden in onze (vermeende) rechtstaat.

    Over het feit dat vele kinderen en ouders al ernstig zijn benadeeld lijkt niemand zich nog te bekreunen, wat ronduit schokkend is te noemen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Pleegouders zijn niet professioneel. Je moet alleen ouder zijn dan 21 en een bewijs van goed gedrag kunnen overhandigen. Als je bij het Leger des Heils opvoedouder wilt worden, moet je Mavo-niveau hebben. Je krijgt dan een soort puppy-training hoe je met kinderen om moet gaan. Belonen van goed gedrag met stickers, slecht gedrag "neutraal corrigeren". Heel simplistisch.Maar misschien noemen ze het professioneel als je zo'n training gedaan hebt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Bij BJZ gaat het niet anders. Bovenstaande is me heel bekend. 4 kinderen roepen allemaal dat ze terug willen naar huis en BJZ gooit het op loyaliteitscrisis.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. In mijn link, rechts boven op deze pagina, (Nico Mul's Link) heb ik in hoofdstuk 9 een vergelijking gemaakt tussen oppas- en pleegouders. Oppasouders dienen maar liefst 3 diploma's te hebben, pleegouders geen enkel.

    Hierbij geef ik de suggestie voor ouders en advocaten dan wel de redactie van deze blog, om eens een oproep te doen aan de Nationale Kinderombudsman (N.K.) om ook eens op te komen voor alle andere UHP-kinderen die hun ouders en familie niet of nauwelijks te zien krijgen. De N.K. deed dit immers toch ook voor de rauwkost etende jongeman: die had recht op 'gezinsleven met ouders'!

    Zou de N.K. nog niet genoeg kennis van zaken hebben over hetgeen in Nederland voor 'jeugdzorg' doorgaat? Gaarne wil ik hem over een en ander bijpraten. Met mijn 19 jaar ervaring in 'jeugdzorg' en 'kinderbescherming' heb ik heus wel wat geleerd... Hij mag me bellen of schrijven (0857-851342 of N.J.M.Mul@gmail.com)!

    Het 'pseudo wetenschappelijk gebabbel' lijkt mij noodzakelijk voor instellingen als BJZ, eenvoudigweg omdat hun beweringen tégen de echte wetenschappelijke onderzoeken in gaan en zij gewoonweg niet beter (willen) weten: als je namelijk met gefundeerd onderzoek komt, dan wordt dit, hetzij direct, hetzij korte tijd later, in de prullenbak gedaan bij die instellingen en overheersen de 'protocollen' en het 'team-overleg', waarbij in het laatste geval vaak niemand het kind in kwestie gezien of gesproken heeft.

    Wat is er zo nu moeilijk aan, om de simpele stelling en wettelijk recht 'een kind heeft recht op zijn of haar ouders' te handhaven?

    In het verlengde hiervan nog even mijn definitie van 'Het belang van het kind':

    'Een kind in het onvoorwaardelijke genot stellen van de LIEFDE, AANDACHT en (ver)ZORG(ing) van beide ouders en familie.'.

    Ja, alles wat nu als 'kindermishandeling' / 'verwaarlozing' en 'loyaliteitsmisbruik' te boek staat en het onttrekken aan het kind aan een ouder, valt bij deze definitie onder 'NIET in het belang van het kind'!

    Er is politieke onwil om zo'n duidelijke definitie in de wet op te nemen....Dit terwijl bijna iedere wet begint met een stel definities, ontbreekt deze bij het belang van het kind.

    Drs.N.J.M.Mul

    BeantwoordenVerwijderen
  5. oud advocaat jan van ruth5 januari 2013 om 18:37

    kleine correctie:
    het is niet het bjz voor de zwakbegaafden maar van de zwakbegaafden..

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mee eens, de kinderombudsman doet het erg goed. Hij is zeer kritisch naar de jeugdzorg en doet onder meer ook onderzoek naar waarheidsvinding in de jeugdzorg op het moment.

    Het lijkt zeker zeer belangrijk om de kinderombudsman steeds in te lichten. En dan nog een formele: melden bij de inspectie jeugdzorg!

    Het is ontzettend vervelend dat zij niet op individuele gevallen ingaan en dat je wel geacht wordt te melden maar er nooit meer iets op terug hoort.

    Maar toch doen! Want als er aangetoond kan worden dat er heel veel meldingen zijn bij de inspectie die daar niets mee doet, dan heeft de Inspectie een probleem.

    Daarom mag je hopen dat ze er uiteindelijk wel iets mee doen.

    Je moet soms de weg van het systeem bewandelen om uit het systeem te komen. Maar die kinderombudsman lijkt tot nu toe goed werk te doen!

    En dat terwijl hij er nog maar relatief kort is. Knap dat hij zich niet heeft laten inspinnen door de jeugdzorgsector zoals de meesten wel overkomt.

    Veelbelovend dus! Melden!

    BeantwoordenVerwijderen